Во жешката предизборна атмосфера албанските партии ДУИ и ВЛЕН влегоа во отворена војна со меѓусебни обвинувања за тајни средби и политички договори.

ДУИ побара итни појаснувања за, како што тврдат, состанок во февруари 2025 во кабинетот на кумановскиот градоначалник Максим Димитриевски. Според нив, таму се сретнал лидерот на ВЛЕН, Изет Меџити, со српскиот функционер Александар Вулин и вицепремиерот Иван Стоиљковиќ, а темата бил „голем српски инвестициски проект“ поврзан со „Битолска Банка“. Од ДУИ апелираат дека јавноста мора да знае за содржината и мотивите на вакви средби, бидејќи секое прикривање е „удар врз демократијата и државниот интегритет“.

ВЛЕН возвратија жестоко, потсетувајќи на „две неспорни вистини“: дека лидерот на ДУИ Бујар Османи имал средба со бегалецот Никола Груевски во Будимпешта, и дека соработката со луѓе како Груевски и Мијалков одамна не е тајна. Тие го отфрлија нападот за Вулин како „измислица од паника“ и иронично порачаа дека е „точно“ колку што е можно Артан Груби да биде симнат од американската црна листа пред локалните избори.

Во моментов ниту една од овие тврдења не е потврдена со конкретни докази. За наводната средба на Османи во Будимпешта постојат контрадикторни изјави – прво тој не потврди ниту демантира, потоа експлицитно рече дека такво нешто не се случило, со најава дека на 19 октомври ќе одговори на „клеветите“.

Контекстот што го наведува ДУИ е чувствителен бидејќи Александар Вулин, екс-директор на БИА и поранешен српски министер, е на американска санкциска листа од јули 2023 поради корупција и врски со организиран криминал.

Димитриевски, домаќинот на наводната средба, е лидер на движењето ЗNAM и градоначалник на Куманово, додека Стоиљковиќ од 2024 ја врши функцијата вицепремиер за меѓуетнички односи.

ДУИ инсистира на „целосна транспарентност“ и предупредува за ризици од „странски финансиски интереси зад затворени врати“. ВЛЕН, пак, го насочува фокусот кон Османи и бара тој да понесе политичка одговорност, обвинувајќи дека е свесен учесник во постари договори.

До сега нема документи што потврдуваат или демантираат конкретни средби во Куманово или Будимпешта. Но јасно е дека реториката станува сѐ поостра, а јавноста останува со едно прашање: дали институциите ќе понудат проверливи податоци или сѐ ќе се сведе на предизборна пропаганда.