Турција останува еден од најкомплексните и најзначајните членови на НАТО – иако често води самостојна и понекогаш контроверзна надворешна политика, нема сериозни индикации дека размислува за напуштање на Алијансата. Напротив, членството во НАТО ѝ носи на Анкара безбедносни, економски и геополитички придобивки кои тешко би можела да ги надомести надвор од овој сојуз.

Како активен член на Алијансата, Турција има пристап до најнапредна западна воена технологија, разузнавачки информации и обуки, но и политичка тежина преку своето право на вето и учество во стратешки одлуки. НАТО, исто така, ѝ гарантира безбедност на клучните теснеци Босфорот и Дарданелите, кои имаат огромно геостратешко значење, особено во однос на руските интереси. Турската одбранбена индустрија – ASELSAN, TAI, ROKETSAN – има сериозен пазар меѓу земјите-членки, што дополнително го мотивира останувањето во рамките на Алијансата. А најважното – колективната безбедност по членот 5 значи дека напад врз Турција би се сметал за напад врз сите.

Но, постојат и слабости кои создаваат простор за критики. Членството во НАТО ја ограничува самостојната надворешна политика на Турција, бидејќи бара координација со другите членки. Постојат чести судири на интереси, особено со САД, за прашањата во Сирија, односите со Грција, ситуацијата во Ерменија и врските со Русија. Набавката на рускиот систем С-400 предизвика санкции и блокади, а во Турција постои чувство на недоверба дека често е игнорирана или неправедно критикувана во рамките на НАТО. Дополнително, зависноста од западната воена инфраструктура се коси со стратегијата на Анкара за воено-технолошка самостојност.

Турција денес активно работи на своја стратегија – „произведи што можеш, купи само што мораш“. Ако таа цел се оствари, земјата ќе стане уште помоќен играч, со поголемо влијание не само во НАТО, туку и во глобалните односи. Истовремено, со активното присуство во Африка, Блискиот Исток и Азија, Турција носи додадена вредност на Алијансата во време на мултиполарен свет.

Заклучокот е јасен: иако Турција понекогаш изгледа како „непослушна“ членка, НАТО повеќе добива од нејзиното членство отколку што Турција добива од НАТО. Тоа ја прави позицијата на Анкара сложена, но и клучна за иднината на Алијансата.